Waarom een regenwoud kopen?

Wat is duurzaamheid? Als het goed of beter agrarisch ondernemen betekent, hoe gaan we dat dan bewijzen? De veehouderij is zo slecht nog niet, maar gebrek aan duidelijke feiten betekent dat er te veel wordt verondersteld; discussies over duurzaamheid worden gebaseerd op subjectieve waarnemingen en niet op feiten, dit leidt tot verwarring.

Sommigen maken hier vaak misbruik van en daardoor eindigen we met een slecht geïnformeerde samenleving die met een beschuldigende vinger wijst op basis van emotie.

Bij Inno+ besloten we onze kennis te verbreden om zo duurzaamheid een cijfer te kunnen geven. Dit zette ons op het goede spoor een zinnige discussie te voeren over de CO2-footprint van de varkens- en pluimveeproductie, en hoe wij als bedrijf iets kunnen doen om dit te verbeteren.

Volgende week zal ik in het laatste artikel van mijn serie ingaan op ‘Green label Farming’ en hoe we de informatie die de carbon scoring oplevert, kunnen omzetten in een winstgevend verdienmodel voor veehouders in België.

1. Economie – Als onze Belgische boeren niet winstgevend kunnen blijven, is er geen productie en dus geen voedsel.
2. Welzijn – Bij deze vorm van veehouderij zijn dieren betrokken. En als wij ze als voedselbron willen gebruiken, verdienen zij op zijn minst een leven dat de moeite waard is en moeten ze een goed welzijn ervaren zolang ze onder onze hoede zijn. Bovendien presteert een dier dat een goed welzijn ervaart beter, is het daarom winstgevender en heeft het minder impact op het milieu.
3. Milieu – de vraag naar voedsel met een groeiende bevolking is van een zodanig niveau dat we ervoor moeten zorgen dat we voldoende hulpbronnen hebben om het te verbouwen; tegelijkertijd dienen we er voor te zorgen dat de processen die we gebruiken de planeet niet vernietigen.

De concepten die Inno+ aanbiedt, richten zich op alle drie de gebieden van duurzaamheid; de basis van wat we doen is echter gebaseerd op het verbeteren van de planeet en het verminderen van de milieu-impact van de veehouderij.

De resultaten hebben wij in een verslag geformuleerd.

Door ons werk werden wij aangemoedigd om onze prestaties na te gaan m.b.t. ons CO2-profiel, en de impact die onze systemen hadden in relatie tot onze koolstofvoetafdruk. Er waren een aantal belangrijke redenen om dit te doen:

1. Onze klanten het bewijs leveren van de voordelen die Inno+ hen oplevert met betrekking tot CO2-vriendelijkheid van leveranciers.
2. Om grotere organisaties te laten zien welke voordelen onze systemen kunnen bieden op grotere bedrijfsterreinen (meerdere stallen). Dit kunnen integraties zijn, voederbedrijven of retailers (supermarkten). Allemaal op zoek naar koolstofkrediet welke meer lokaal voordeel opleveren; in tegenstelling tot het kopen van credits om er goed uit te zien.
3. Regeringen – door duidelijke regels vast te stellen voor de emissiereductie van veebedrijven, zou het netto-effect significant beter kunnen zijn. Bovendien, als er dan toch subsidies moeten worden betaald, waarom dan niet op basis van de werkelijke cijfers over de verbetering van CO2 uitstoot als onderdeel van de “license to produce”. Zo kunnen ze tegelijkertijd koolstofkrediet verkrijgen.
4. Retailers – door een merkstrategie te ontwikkelen rond ‘Green Label Farming’ in verband met de emissiereductie van veehouderijen, en op deze manier daarvoor een kleine premie te vragen, zou dit de boeren al een heel eind op weg kunnen helpen om de huidige emissiedoelstellingen te halen. Dit zou als “Carbon credit” kunnen fungeren voor de betrokken bedrijven en merken.